"عاطفه خیرخواه "یکی از فعالان مازندرانی که سالها در عرصه رسانه و مطبوعات استان فعال بوده است ، جهت تداوم فعالیت به تهران سفر کرده است .
دل نوشته هایی را برای شمال نیوز ارسال نموده است.
یک دهه من گذشت...
یک دهه از عمرم را برای مازندران و هم استانی هایم قلم فرسایی کردم، بهترین دهه یعنی دهه سوم عمرم را صرف داشته ها و نداشته های این استان کردم.
روزی از بیکاری فرزندانش نوشتم و روزی دیگر از شغل های کاذبی که در آن شکل گرفت.
روزی از عدم شکوفایی صنعت در آن نوشتم و روزی دیگر از ستمی که بر کشاورزانش روا شد.
روزی از عدم ساماندهی سواحل استان و طرح های نامطلوب دریا نوشتم و روزی از عدم توسعه صنعت گردشگری آن.
روزی از مدیران پروازی اش نوشتم و روزی از روایت های مدیران بومی و غیربومی.
روزی از موفقیت های فرزندانش نوشتم، روزی از پنهان شدن محرومیتش زیر سبزینه ها.
روزی از مبلمان رنگ و رورفته شهری اش نوشتم و روزی از فقدان همدلی میان مدیرانش.
روزی از برخی فرزندانی نوشتم که با بی مهری از موطن خویش مازندران، راهی سایر استان ها شدند و البته به عنوان یک مدیر موفق خوش درخشیدند و دیگر راه مازندران را در پیش نگرفتند.
آی مازندران!
چگونه فرزندانی را که در دامن سرسبزت که وسعتی اندازه بهشت دارد پرورش داده ای راهی غربت نمودی؟
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و از آنهمه مدیر مدبر، پرتوان و پر انرژی که امروز در جایگاه هایی دیگر در غربت، مدیر شایسته و نمونه ای هستند خبری داری؟
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و هنوز ساحلت در چنگ ویلاها و اقامتگاه های دولتی و غیردولتی اسیر است؟!
هنوز صنایع تبدیلی و کشاورزی ات توسعه نیافته؟!
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و هنوز آمار بیکاری فرزندانت دو رقمی است؟! هنوز خیابان هایت پر از چاله و چوله وکنده کاری است ؟!
آی مازندران! یک دهه من گذشت
نکند هنوز سیلی خورده دست های سیاسی هستی؟(هفته نامه همولایتی – صفحه 2- 23 دی 1380 )
نکند هنوز بعضی از مدیران دستگاه های اجرایی ات در حد و اندازه مدیریت استان نیستند؟
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و تو چگونه تاب می آوری وقتی مدیرانت همچنان به جای گوش شنوا، زبان گویا دارند؟
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و هنوز صنعت توریسم تو در دست مدیرانی کارنابلد است؟!
زمانی تشکیل سازمان عمران ساحل را راه نجات حریم دریا می دانستند، آن طرح مثل خیلی از طرح ها و پیشنهادها ابتر مانده است؟!
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و تو هنوز در رنج و عذابی.
اعتباراتت برگشت می خورد، هر از گاهی برخی شهرهایت بر طبل جدایی می کوبند.
آی مازندران! ِ یک دهه من گذشت
و هنوز بهار و تابستان، هتل پیاده روهایت رونق دارد.
آی مازندران!
چه خبر از پروژه های نیمه تمام و رها شده ات؟!
آی مازندران! یک دهه من گذشت
و ساری تو هنوز تنها نام مرکز استان را یدک می کشد!!!
آی مازندران!
یادت هست مرحوم سلیم بهرامی در جایی گفته بود تو از حقوق قانونی خود محروم مانده ای!
یادت هست مهدی پور معاون اسبق برنامه ریزی استانداری ات گفته بود تو از داشتن بازرگانان حرفه ای محروم مانده ای یادت هست؟
همان روز (8 مرداد 1380 ) در همان جلسه گفته بود با تکمیل 2800 پروژه نیمه تمام، 55 هزار فرصت شغلی ایجاد می شود، یادت هست؟
آی مازندران!
یادت هست زمانی بدلیل آلودگی دریای خزر واحدهای تولیدی پودر ماهی به آستانه تعطیلی رسیدند؟ (13 آبان 138000)
آی مازندران!
من خوب به خاطر دارم، تو هم به خاطر داری یکی از فرمانداران گفته بود:« با گذشت بیش از 20 سال از عمر انقلاب هنوز برنامه نوینی برای توسعه کشاورزی نداریم.» حال چطور ؟برنامه ای هست؟ یا اینکه برنامه واردات برنج و ... در هنگامه برداشت محصول برنامه نوین کشاورزی شده است؟!
آی مازندران!
دکتر مهردادی را بخاطر داری؟ یادت هست گفته بود:« به علت آلودگی شدید، رودخانه های مازندران ارزش اقتصادی خود را از دست داده اند.»
آی مازندران!
طغیان پی در پی صفارود رامسر و سیل خانمان برانداز نکا و ... را بخاطر داری؟
یادت هست قطع بی رویه درختان زیبا و سربفلک کشیده باعث شد آن همه طغیان وسیل جاری شود؟
آی مازندران!
بخاطر داری یکی از نمایندگانت گفته بود :« عدم توانایی مدیران، شرایط اقلیمی استان و اختصاص اعتبارات در پایان سال، دلایل عمده برگشت اعتبارات هستند.»
حتما این را هم بخاطر داری که او گفته بود:« در مازندران افراد به جای سیستم حکومت می کنند.»
آی مازندران!
چه مرهمی قلب فسرده از جفایت را التیام می بخشد؟
آی مازندران...
